t:
şahdamar'da barınan
sezai karakoç şiiri.
"senin resmin ince gerdanlığın siyah parlaklığı içinde ışıklı
ışıklı ışıksız yandan ve önden ışıksız arkadan ve içten ışıklı
onlara anlat ki insan kelimelerden ve şiirden yaratılmadı
tüyler içinde gelen yeni dünya
bir sandalye kadar hür olduğu gün
sen cuma gününün hürriyet kadar kutsal olduğunu onlara anlat"
not:
(#1564591)
---
spoiler ---
kendi yastıklarına gölge salmasın
çocuklarının öpüşleri onlara anlat
onlara anlat yağmur karşılıklı yağar
ruhların içindeki müzikle karşılıklı
kapalı çarşı içinde bir sigara
bir keman kılıfı senin saçlarına sürünen yağ
onlara anlat kadınların gözlerinin içinden geçer
kapalı çarşı ve kapalı çarşıyı götüren saat
bir inci gerdanlık dumanları içinde kapkara
anlamağa başladığı ağır ve çekilmez kelimeler içinde dağ
senin resmin ince gerdanlığın siyah parlaklığı içinde ışıklı
ışıklı ışıksız yandan ve önden ışıksız arkadan ve içten ışıklı
onlara anlat ki insan kelimelerden ve şiirden yaratılmadı
tüyler içinde gelen yeni dünya
bir sandalye kadar hür olduğu gün
sen cuma gününün hürriyet kadar kutsal olduğunu onlara anlat
benim aynamı küçültüp büyülten onlar
benim aynamı aynalıktan çıkaran
kapalı çarşılar içinde fikre ve gerçeğe
neler neler etti anlarsın onlar
şemsiyeler gibi
felâketlerin en şakacısına açılıveren onlar
kendi yastıklarına düşmesin
dostlarının kadınları üstündeki gölgesi onlara anlat
kapalı çarşılar içinde
aslanların ağaç kabuğuna yazdığı şiir
kapalı çarşı içerisinde
açık ve keskin yumuşak ve güzel kur'an sesleri
kapalı çarşı içinde kapalı rüya çarşıları
kapalı çarşı içinde öfke ve af çarşıları
kapalı çarşıya gittiğin zaman
bir yangın sonrasının gazetelerini okudun
bir gazete uzun ve kül olmuş bir gazeteydi kapalı çarşı
mavi gözlü bir gazete
kapalı çarşı içinde bulutların en senin olanı
sen bana kapalı çarşı
şüphesiz o kadar satılan ve alınanlar var ki
şüphesiz bir harita kırığı
bir yapma deniz parçasıyla kapalı kapalı çarşı
sen kapalı çarşılar üstüne yağmur yağanı
yağmurun iyi ve doğru yağmadığını
onlara anlat
---
spoiler ---